تکیه گاه غمگین ترین لحظه های تنهایی دلم....

ای تكیه گاه و پناه    ***  زیباترین لحظه های ***  پرعصمت و پر شكوه ***  تنهایی و خلوت من

ای شط شیرین پرشوكت من ***  ای با تو من گشته بسیار ***  دركوچه های بزرگ نجابت *** 

درکوچه های فروبسته استجابت ***  در كوچه های سرور و غم راستینی  كه مان بود

در كوچه باغ  گل ساكت نازهایت ***  در كوچه باغ گل سرخ شرمم ***  در كوچه های نوازش

در كوچه های چه شبهای بسیار ***  تا ساحل سیمگون سحرگاه رفتن

در كوچه های مه آلود بس گفت و گو ها ***  بی هیچ از لذت خواب گفتن

در  كوچه های نجیب  غزلها كه  چشم تو می خواند

گهگاه اگر از سخن باز می ماند ***  افسون پاك منش پیش می راند

ای شط پر شوكت هر چه زیبایی پاك ***  ای شط زیبای پر شوكت من

ای رفته تا دوردستان ***  آنجا بگو تا كدامین ستاره ست

  روشنترین همنشین شب غربت تو ؟ ***  ای همنشین قدیم شب غربت من

ای تكیه گاه و پناه ***  غمگین ترین لحظه های كنون بی نگاهت تهی مانده از نور

در كوچه باغ گل تیره و تلخ اندوه  ***  در كوچه های چه شبها كه اكنون همه كور

آنجا بگو تا كدامین ستاره ست ***  كه شب فروز تو خورشید پاره ست ؟

میخواستم فقط چند جمله از این شعر ناب مرحوم اخوان را وبلاگ بذارم. ولی دلم نیومد هیچ قسمتی را حذف کنم  . عیبی هم نداره یه دفعه هم اینطوری باشه.